– droga ku dojrzałemu chrześcijaństwu

Każdy chrześcijanin powołany jest do nieustannego nawracania się i pogłębiania swojej więzi z Bogiem. W Zwiastowaniu dokonuje się to poprzez:

• indywidualne przeżycie 10-cio tygodniowego – organizowanego corocznie – Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym wg podręcznika ojca Józefa Kozłowskiego SJ.
• Ćwiczenia Duchowne wg św. Ignacego Loyoli z elementami Odnowy w Duchu Świętym – odprawiane indywidualnie (przeważnie w okresie wakacyjnym), w pobliskim Ośrodku Rekolekcyjnym Archidiecezji Łódzkiej w Porszewicach.
• formacje tematyczne – rozważanie – w ramach środowych spotkań modlitewnych – treści zaproponowanych przez duszpasterza oraz osoby zaangażowane w życie wspólnoty. Wielką pomocą są tu książki napisane przez o. Józefa Kozłowskiego SJ oraz innych charyzmatyków, wydane przez Ośrodek Odnowy w Duchu Świętym w Łodzi.

ELEMENTY FORMACJI

Ćwiczenia Duchowne św. Ignacego Loyoli z elementami Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym wprowadzone zostały w polskich grupach Odnowy przez o. Józefa Kozłowskiego SJ. Po raz pierwszy miało to miejsce podczas dwutygodniowych Ćwiczeń Duchownych w 1978 r. Każdy z rekolektantów był indywidualnie wprowadzany w doświadczenie modlitwy uzdrowienia wewnętrznego i odnowienia wiary, czyli osobistego wyznania Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela we wspólnocie Kościoła, oraz w modlitwę chrztu w Duchu Świętym. Z czasem w grupach Odnowy prowadzonych przez o. Józefa wyłoniły się wyraźnie cztery etapy formacyjne:

Pierwszy etap formacji dotyczy tych, którzy zaproszeni przychodzą na spotkania modlitewne. Zaproszenie takie zostało do nich skierowane z reguły po indywidualnej ewangelizacji lub po kilkudniowych spotkaniach ewangelizacyjnych w parafiach albo kościołach rektoralnych (np. podczas misji prowadzonych przez zespół „Mocni w Duchu” wraz z duszpasterzem).
Po spotkaniach wprowadzających, dotyczących istotnych elementów spotkania modlitewnego, osoby takie są zaproszone do podjęcia Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym. Łódzki Ośrodek Odnowy prowadzi je w oparciu o podręcznik Życie w Duchu Świętym (autorstwa o. Józefa Kozłowskiego SJ) oraz książki z serii „Żyć Dobrą Nowiną”.
Pierwsze tygodnie Seminarium to etap nawrócenia i uzdrowienia, który kończy się zapoznaniem uczestnika z regułami rozeznania duchowego charakterystycznymi dla pierwszego tygodnia Ćwiczeń Duchownych. Pomocą w realizacji tego celu jest konferencja wprowadzająca i podane rozważania na poszczególne dni danego tygodnia. W naszym Seminarium jest to piąty tydzień i nosi tytuł: Rozpoznać drogę wiary. W trakcie Seminarium, które trwa 10 tygodni, w konferencjach omawiamy między innymi tematy takie jak: rachunek sumienia i przygotowanie do spowiedzi generalnej, przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela, osobiste doświadczenie Jezusa oraz przyjęcie obdarowania w Duchu Świętym, szczególnie podczas modlitwy chrztu w Duchu Świętym. Przedostatni tydzień nosi tytuł: „Chodzić w Duchu Świętym” i łączy się z wprowadzeniem w reguły rozeznania duchowego, charakterystyczne dla drugiego tygodnia Ćwiczeń Duchownych.
Warto dodać, że na każde wprowadzenie do danego tygodnia składa się wspólne spotkanie modlitewne, orędzie ewangelizacyjne połączone ze świadectwami sióstr i braci na temat podejmowany w danym tygodniu, następnie spotkanie w małych, kilkuosobowych grupkach wraz z animatorem (gdzie każdy z uczestników Seminarium ma możliwość podzielenia się owocami minionego tygodnia), oraz podanie materiałów do osobistej refleksji i modlitwy w ciągu następnego tygodnia.

Drugi etap formacji dotyczy uczestnictwa w Ćwiczeniach Duchownych w wymiarze trzydziestodniowym, rozłożonym na 3 – 4 lata. Przeżywanie Ćwiczeń połączone jest z doświadczeniami charakterystycznymi dla Odnowy Charyzmatycznej.

• Na pierwszy tydzień Ćwiczeń (podobnie jak i na następne) składają się między innymi: 3 medytacje dziennie, charakterystyczne dla tego typu rekolekcji, rozmowy z kierownikiem duchowym, konferencje, adoracja Najświętszego Sakramentu oraz codzienna Eucharystia. W czasie adoracji – prowadzonej w sposób charakterystyczny dla Odnowy Charyzmatycznej – w uczestnikach dokonuje się przyjęcie łaski nawrócenia i uzdrowienia, dzięki głębszemu otwarciu na działanie Ducha Świętego i przyjęciu prawdy o sobie. Modlitwa uzdrowienia w trakcie rekolekcji podejmowana jest nie tylko podczas adoracji Najświętszego Sakramentu (wtedy także w formie modlitwy uczestników za siebie nawzajem), podczas Mszy św. w intencji uzdrowienia, jaka odprawiana jest na każdym z tygodni, ale również kapłani posługujący sakramentem pojednania modlą się o uzdrowienie lub uwolnienie penitenta, jeśli zachodzi taka konieczność.
  Na koniec Ćwiczeń Duchownych, które trwają z reguły 8 dni, ma miejsce osobiste wyznanie Jezusa jako Pana we wspólnocie i modlitwa o napełnienie Duchem Świętym.
• Drugi tydzień Ćwiczeń, podobnie jak pierwszy, ma swój określony charakter. Dużą wagę przywiązuje się do odnalezienia i odczytania woli Bożej co do wyboru określonego stanu życia oraz odkrycia właściwego sobie sposobu udzielania się Boga, stosownie do otrzymanego charyzmatu i daru Ducha Świętego, danego dla budowania wspólnoty Kościoła (ze szczególnym zwróceniem uwagi na udział w ewangelizacji). Istotny jest fakt, że uczestnicy drugiego tygodnia Ćwiczeń podejmują określony sposób zaangażowania w dzieło nowej ewangelizacji, stosując kryteria wyboru charakterystyczne dla tego tygodnia.
  Na zakończenie drugiego tygodnia Ćwiczeń uczestnik ponownie przyjmuje dar modlitwy chrztu w Duchu Świętym.
  Gdy chodzi o pracę nad sobą oraz wzrastanie w umiejętności przepowiadania Jezusa Chrystusa, w ciągu roku podejmowane są następujące zadania: rachunek sumienia, medytacja ignacjańska w życiu codziennym oraz udział w sesjach, czuwaniach Odnowy, Forum Charyzmatycznym lub kursach ewangelizacji. Jednym z podstawowych ćwiczeń jest wspólnotowe prowadzenie ewangelizacji w różnych formach i różnych miejscach. Podjęcie ewangelizacji dokonuje się po uprzednim rozeznaniu we wspólnocie i wspólnej modlitwie.
• Dalszy wzrost w wierze to udział w trzecim tygodniu Ćwiczeń, w którym dokonuje się potwierdzenie wyboru drugiego tygodnia z miłości do Jezusa Chrystusa i wejście na drogę bycia Jego uczniem, biorącym swój krzyż i naśladującym Pana. Jest to szczególna okazja, aby zweryfikować swoje pójście za Jezusem – zwłaszcza dla tych, którzy już uczestniczą w Jego przepowiadaniu.
• Czwarty tydzień pozwala na to, aby ci, którzy zaangażowali się w dzieło ewangelizacji, doświadczyli, że działają w imieniu Chrystusa Zmartwychwstałego. Oznacza to dla niektórych tworzenie wspólnot ewangelizacji, życie w takiej wspólnocie, podejmowanie nowych powołań w Kościele, kroczenie drogą wiary według otrzymanej misji, badanie znaków czasu dotyczących obecności chrześcijanina w świecie i wezwania ewangelizacyjnego, jakie ten świat w sobie niesie.

Trzeci etap formacji dotyczy konkretnych wspólnot ewangelizacji. Obserwacja rozwoju takich wspólnot wskazuje na konieczność podejmowania kierownictwa duchowego, wspólnotowego rozeznania, codziennej medytacji, uczestnictwa w życiu charyzmatycznym i sakramentalnym Kościoła (ze szczególnym uwzględnieniem codziennej Eucharystii) oraz głęboka świadomość charyzmatu Ducha Świętego, jakim wspólnota została obdarzona dla ewangelizacji. Podejmowana jest także refleksja nad doświadczeniem duchowym w świetle Objawienia i nauki Kościoła. Na zakończenie tego etapu przewidziane są miesięczne Ćwiczenia Duchowne – w pełnym, trzydziestodniowym wymiarze.

Czwarty etap formacji to zaangażowanie społeczne poprzez stowarzyszenia i organizacje o charakterze religijnym, kulturalnym i gospodarczym. Oznacza to np. udział w tworzeniu dóbr kultury, zaangażowanie w trosce o dobro rodziny, udział w kształtowaniu wartości moralnych w życiu i postawach młodych ludzi itp. Oczywiście etap ten może przyjść o wiele wcześniej – Duch Boży jest wolny w działaniu.